วันพฤหัสบดีที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2557

เจ้าเมืองกอตอ

ตำนานเรื่อง เจ้าเมืองกอตอ

ในสามจังหวัดชายแดนใต้มีเรื่องเล่าและตำนานเกี่ยวกับความเชื่อต่างๆมากมาย อีกทั้งยังมีเรื่องลี้ลับที่ให้เราค้นคว้าและศึกษาเรื่องนั้นๆ อย่างเช่น ตำนานเรื่องเจ้าเมืองปัตตานี ( เจ้าเมืองกอตอ ) เป็นตำนานที่เกี่ยวกับเมืองแห่งหนึ่งที่บอกเล่าสืบต่อกันมานับร้อยๆปี เป็นสมบัติและมรดกของชาติที่บรรพบุรุษ ( เจ้าเมืองกอตอ )ได้สืบต่อกันมานาน
    

     เรื่องราวของ เมืองกอตอ เป็นเมืองในตำนานที่บอกเล่าสืบต่อกันมานานนับร้อยๆปี จนมีผู้คัดลอกเรียบเรียงเป็นบันทึกขึ้นในสมัยช่วงเวลาก่อนราชกาลที่ ๕ และกลายเป็นมรดกตกทอก
     บ้านกอตออยู่ห่างจากตลาดรือเสาะราว ๕ กิโลเมตร เป็นพื้นที่วังเดิมซึ่งมีร่องรอยคูน้ำคันดินล้อมรอบ สันนิษฐานว่าเป็นวังขนาดใหญ่ที่น่าจะมีความเชื่อมโยงกับเจ้าเมืองรามัน เมืองเคดาห์
เมืองกลันตัน เมืองปัตตานี ซึ่งเป็นบ้านเมืองในเส้นทางข้ามคาบสมุทรทั้งสองฝั่งทะเล



ตามตำนานเล่าว่าเป็นเมืองรอบๆของเมืองรามัน ซึ่งเป็นเมืองที่มีความอุดมสมบูรณ์มากเพราะมีแร่ธาตุเยอะและคุณภาพดีและทางเศรษฐกิจก็ถือว่าดีมากเนื่องจากเมืองรามันเป็นศูนย์กลางการค้าช้างป่าเป็นสินค้าส่งออก  เจ้าเมืองกอตอสร้างอาณาจักรด้วยไม้ตะเคียน เสากลมใหญ่ พื้นไม้สยา ใช้หมุดเหล็กขนาดใหญ่เท่าแขน หลังคามุงด้วยใบจากที่ผูกด้วยหวาย ไว้เป็นที่ประทับทางด้านขวามีอาคารสำหรับรับแขกเมือง อาคารด้านซ้ายเป็นที่ว่าการเกี่ยวกับบ้านเมือง เสื่อทั้งหมดทำด้วยหวายผ่าสี่ หุงข้าวด้วยกระทะใบใหญ่ (กาเวาะห์) ทุกวันที่ประตูวังมีเจ้าหน้าที่เฝ้า ๒ คน ทั้งกลางวันกลางคืน ถือหอกและกริชหอกยาวไว้สู้กับช้างเถื่อนและคนที่คิดไม่ดี คนปัตตานีทั้งเจ้าเมืองเล็กเจ้าเมืองใหญ่ พร้อมใจกันอยู่ภายใต้อำนาจมะละกาเพราะเป็นมลายูและนับถือศาสนาอิสลามด้วยกัน และชมเชยนักรบของสุลต่านมะลากาที่โด่งดังชื่อ ฮังตูวะห์เมื่อสุลต่านปาตานีเสด็จมะละกาด้วยก็เชิญฮังตูวะห์เยือนปาตานีด้วย   การมาเยือนของ ฮังตูวะห์ยังปรากฏเป็นที่ระลึกตั้งชื่อบ่อน้ำจืดสำคัญของเมืองปาตานีที่อยู่ชายทะเลและยังปรากฏสืบมาจนถึงปัจจุบัน


พระราชาที่มีเขี้ยวเดินทางจากเมืองเคดาห์ จะเดินทางไปเมืองกลันตัน ผ่านท้องถิ่นหลายแห่ง จนมาถึงเมืองรามัน และได้แต่งงานกับธิดาเจ้าเมืองรามัน ชื่อ ตวนปุตรีผู้มีความงดงาม เมืองรามันจัดงานแต่งงานใหญ่โต มีการแห่ด้วยช้างเผือก ๓ เชือก และช้างอื่น ๆ อีก ๔๐ เชือก ราชาบือเชียงอยู่ที่เมืองรามันเป็นเวลา ๑๓ เดือน ก็จะเดินทางไปเมืองกลันตันต่อไป ขณะนั้นตวนปุตรี กำลังตั้งครรภ์ ซึ่งครบกำหนดจะคลอดก็ต้องติดตามสามีไปด้วย เมื่อไปถึง ณ ที่แห่งหนึ่ง ตวนปุตรี เจ็บท้องจะคลอด จึงหยุดที่ตรงนั้นและคลอดบุตรได้บุตรชาย ชื่อว่า มายนหรือ มายง


กล่าวกันว่า เจ้าเมืองกอตอปกครองบ้านเมืองไม่เป็นธรรม เลี้ยงช้างมากมายแต่ปล่อยให้ช้างไปทำลายไร่สวนของชาวบ้าน ใครมีลูกสาวสวยก็จะถูกเจ้าเมืองนำไปอยู่วัง จึงมีราษฎรไปรายงานให้สุลต่านปาตานีทราบ จึงส่งครูสอนศาสนาไปให้คำแนะนำสั่งสอน เจ้าเมืองกอตอจึงได้งดกระทำสิ่งที่ไม่เป็นธรรม บ้านเมืองจึงได้สงบสุข



http://www.lek-prapai.org/publish_show.php?id=75

3 ความคิดเห็น:

  1. คะแนนที่ได้ 20 คะแนน แต่ถ้าจะให้คะแนนเพิ่มขึ้น ควรปรับปรุงดังนี้
    1. คำนำของบทความ ส่วนเกริ่นนำเรื่อง ควรจะเป็นการเขียนกว้างๆกว่านี้ ก่อนที่จะเจาะลึกลงไปในเนื้อเรื่อง
    2. ส่วนเนื้อเรื่อง ต้องจัดลำดับย่อหน้าให้เนื้อหามีความชัดเจนถูกต้องกว่านี้ เพื่อสามารถสื่อให้ผู้อ่านสามารถเข้าใจได้ง่าย
    3. ส่วนสรุปยังขาดความเป็นเอกภาพ ยังไม่สามารถบอกผู้อ่านให้ทราบว่าผู้อ่านได้อ่านมาจนถึงจุดปิดเรื่องแล้ว
    4. ยังขาดแหล่งอ้างอิง ตำนานเรื่องเล่า
    โปรดปรับปรุงภายใน 1 สัปดาห์ ( แก้ไขเสร็จแล้ว แจ้งให้คุณครูทราบด้วยนะค่ะ )

    ตอบลบ
  2. คะแนนที่ได้ 25 คะแนนแต่ถ้าจะให้คะแนนเพิ่มขึ้น ควรปรับปรุงดังนี้
    1. ส่วนนำและเนื้อเรื่อง ต้องจัดลำดับย่อหน้าให้เนื้อหามีความชัดเจนถูกต้องกว่านี้ เพื่อสามารถสื่อให้ผู้อ่านสามารถเข้าใจได้ง่าย
    2. ส่วนสรุปยังไม่สามารถบอกผู้อ่านให้ทราบว่าผู้อ่านได้อ่านมาจนถึงจุดปิดเรื่องแล้ว
    3. จัดเรียงรูปแบบการเรียนเรียงความให้น่าสนใจกว่านี้นะค่ะ
    โปรดปรับปรุงภายใน 1 สัปดาห์ ( แก้ไขเสร็จแล้ว แจ้งให้คุณครูทราบด้วยนะค่ะ )

    ตอบลบ
  3. คะแนนที่ได้ 28 คะแนน

    ตอบลบ