ตำนานมังยิดกรือเซ๊ะ (แก้ครั้งที่สอง) ฟาฎิล แซ่หลี

เรียงความ เรื่อง มัสยิดกรือเซ๊ะ

สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่ประกอบด้วยจังหวัด ยะลา ปัตตานี และนราธิวาสมีเรื่องเล่าเรื่องตำนานที่ เล่าขานกันมาถึงปัจจุบันมากมาย ที่บรรพบุรุษในสมัยก่อนได้เก็บหลักฐานนไว้เพื่อให้คนรุ่นใหม่ได้รู้จักถึงความเป็นมาของแต่ละสถานทีในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ จากที่กระผมได้ไปศึกษาค้นคว้ามาจากอินเตอร์เน็ต ซึ่งปรากฏว่า ผมได้เจอตำนานเรื่องหนึ่งชื่อว่า ตำนานมัสยิดกรือเซ๊ะ ในสมัยก่อนเป็นที่เลื่องลือในสมัยยุครัฐปัตตานี

รูปมัสยิดกรือเซ๊ะ

ตำนานมัสยิดกรือเซ๊ะ

          เป็นเรื่องราวที่ได้สร้างความอัปยศให้กับสังคมมุสลิมนับตั้งแต่ได้มีประวัติศาสตร์อิสลามเกิดขึ้นมาในปัตตานี เริ่มจากรัชสมัยของพระยาอินทิรา แห่งราชวงศ์ RAJA WANGSA ซึ่งพระองค์เข้ายอมรับอิสลาม และมีพระนามว่า สุลต่าน อิสมาแอล ซึ่งตามประวัติศาสตร์แล้วมัสยิดกรือเซ๊ะ ไม่ได้ถูกสร้างโดยลิ้มโต๊ะเคียมเหมือนกับตำนานของเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวที่ได้รับบอกเล่าต่อๆ กันมา หรือตามตำนานที่ได้ถูกบันทึกในวารสาร อสท.ของททท.

และมัสยิดกรือเซ๊ะไม่ได้ถูกฟ้าผ่า เนื่องจากคำสาปแช่งของ นางสาวลิ้มกอเหนี่ยวหรือหลิมกอเนี่ยว ที่ผูกคอตายที่ต้นมะม่วงหิมพานต์ริมชายหาดตันหยงลูโล๊ะ ดี่งที่ตำนานได้กล่าวไว้ ที่วา เมื่อนางไม่สามารถชวน ลิ้มโต๊ะเคี่ยมหรือหลิมเต้าเคียน ผู้เป็นพี่ชายกลับเมืองจีนเพื่อไปดูแลแม่ที่ชราได้ นางจึงเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจ ได้ตัดสินใจผูกคอตายกับต้นมะม่วงหิมพานต์ พร้อมทั้งได้อาฆาตพยาบาทต่อมัสยิดกรือเซ๊ะที่เป็นต้นเหตุให้พี่ชายไม่สามารถกลับเมืองจีนพร้อมกับนางได้ นางจึงได้ตั้งจิตอธิฐานว่า ขอให้มัสยิดนี้มีอันเป็นไปในทุกๆครั้งที่มีการก่อสร้างหรือสร้างเสร็จ จากนั้นก็ได้มีฟ้าคะนองพร้อมกับได้มีอสนีบาตฟาดลงบนโดมมัสยิดพังพินาศเสียหายชาวมุสลิมต่างเกรงกลัวต่ออิทฤทธ์ของลิ้มกอเหนี่ยว เมื่อทำการบูรณะเสร็จก็จะโดนฟ้าผ่าทุกครั้งไป จนชาวมุสลิมไม่กล้าบูรณะมัสยิดหลังนี้อีกต่อไปและปล่อยให้มัสยิดรกร้างตั้งแต่นั้นมา  ด้วยเพราะความเกรงกลัวต่ออำนาจอิทฤทธิ์ของนางสาวลิ้มกอเหนี่นวหรือเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวในปัจจุบัน

รูปมัสยิดกรือเซ๊ะ

แต่ทางประวัติศาสตร์

          ไม่ว่าจะเป็นประวัติศาสตร์ไทยบางส่วนและประวัติศาสตร์ของชาวมลายูบันทึกว่าสาเหตุที่มัสยิดกรือเซ๊ะเสียหาย เพราะโดนกองทัพจากกรุงสยามเข้าตีในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น เมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2328 ครั้งที่ทัพสยามเข้ามาตีหัวเมืองปักษ์ใต้ ทหารสยามได้ระดมยิงปืนใหญ่จนเมืองและพระราชวังเสียหายตลอดจนมัสยิดเสียหาย และเมื่อทหารสยามรบชนะก็ได้ทำการเผามัสยิดเพื่อลอกเอาเนื้อทองคำบริสุทธิ์ที่ห่อหุ้มบนโดมมัสยิดกรือเซ๊ะอันสวยงามแห่งนี้ และหลังจากกองทัพสยามได้ยกทัพมาตีหัวเมืองปักษ์ใต้กล่าวกันว่า ในสมัยที่กองทหารสยามกวาดและริบทรัพย์สินจากเชลยศึกในสงครามปัตตานีในสมัยปัตตานีในสมัยที่กองทัพถอยกลับนั้นด้วยความที่ทรัพย์สินของปัตตานีมีมาก เรือลำหนึ่งที่บรรทุกปืนใหญ่ศรีนะฆะราจจมล้มในอ่าวปัตตานี และทหารสยามต้องเท้ากลับกรุงเทพมหานคร เพราะเรือของกองทัพทั้งต้องบรรทรัพย์สินของเชลยศึกที่ยึดได้จากสงครามกลับกรุงเทพ

ยังมีความจริงอีกมามายที่ยังไม่ได้เขียนถึง และยังมีละเอียดปลีกย่อยอีกมากมายที่ยังไม่เปิดเผย แต่มัสยิดกรือเซ๊ะเป็นมัสยิดที่เก่าแก่แห่งหนึ่งของสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ดังนั้นเราควรอนุรักษ์และรักษาเอาไว้ เพื่อให้เป็นที่รู้จักของคนรุ่นหลังเอาไว้

อ้างอิง     http://www.geocities.ws/prawat_patani/masjidkersik.htm